Αναφορά στον Λουδοβίκο των Ανωγείων την ώρα της Γλώσσας (Ενότητα 7) και διατύπωση μη αναμενόμενης ερώτησης: "Ποιος είναι, κυρία;" αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση.
Πάμε να τον e-γνωρίσουμε από εδώ και να τον ακούσουμε στο παρακάτω. Αναρωτιέται ποιο να 'ναι το χρώμα της αγάπης.
Στίχοι-Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Ποιο το χρώμα της αγάπης;
ποιος θα μου το βρει;
Να `ναι κόκκινο σαν ήλιος;
θα καίει σαν φωτιά.
Κίτρινο σαν το φεγγάρι;
θα `χει μοναξιά.
Να `χει τ’ ουρανού το χρώμα;
θα `ναι μακριά.
Να `ναι μαύρο σαν τη νύχτα;
θα `ναι πονηρή.
Ποιο το χρώμα της αγάπης;
ποιος θα μου το βρει;
Να `ναι άσπρο συννεφάκι;
φεύγει και περνά.
Να `ναι άσπρο γιασεμάκι;
στον ανθό χαλά.
Να `ναι άσπρο γιασεμάκι;
στον ανθό χαλά.
Να `ναι το ουράνιο τόξο
που δεν πιάνεται;
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται.
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται.
Ποιο το χρώμα της αγάπης;
ποιος θα μου το βρει;
ποιος θα μου το βρει;
Να `ναι κόκκινο σαν ήλιος;
θα καίει σαν φωτιά.
Κίτρινο σαν το φεγγάρι;
θα `χει μοναξιά.
Να `χει τ’ ουρανού το χρώμα;
θα `ναι μακριά.
Να `ναι μαύρο σαν τη νύχτα;
θα `ναι πονηρή.
Ποιο το χρώμα της αγάπης;
ποιος θα μου το βρει;
Να `ναι άσπρο συννεφάκι;
φεύγει και περνά.
Να `ναι άσπρο γιασεμάκι;
στον ανθό χαλά.
Να `ναι άσπρο γιασεμάκι;
στον ανθό χαλά.
Να `ναι το ουράνιο τόξο
που δεν πιάνεται;
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται.
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται.
Ποιο το χρώμα της αγάπης;
ποιος θα μου το βρει;
Και πού ξέρετε; Μπορεί να τον συναντήσουμε και από κοντά, κάπου, κάπως, κάποτε... ;)
Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην κυρία Αργυρώ, τη δασκάλα μου της Α' Δημοτικού, που μου 'μαθε να αναζητώ το χρώμα της αγάπης σε μουσικές και παραμύθια. :)
2 σχόλια:
Τελειο κυρια το ακουσα δυο φορες
;)
Δημοσίευση σχολίου